Gevarenwinkel #23 Festival (dag 2) Varenwinkel (Herselt) (27-08-2021) report & photo credits: Freddie info organisatie: Gevarenwinkel info band: Bill and The Burners - Nick Dittmeier & The Sawdusters - Sax Gordon - Zach Person - info band: Michelle David & The True-Tones © Rootsville 2021

Vandaag vrijdag 27 augustus beginnen ze aan Gevarenwinkel, het echte werk. Het is in de huidige periode uiteraard roeien met de riemen die ze hebben en dus komen eigen bands ook veelal aan de bak. Het programma is in 2021 zeer gevarieerd te noemen al moet de noemer blues natuurlijk de hoofdmoot blijven. "Gevarenwinkel" is trouwens ontstaan door de liefde voor de blues, met in de beginne zelfs ook nog "Chilly Willy, Loony Goony and the Free American Indian Hippie Blues Street Fruits", een naam waar je destijds nog kon met doorbreken :-). Bezoekers van Werchter of Pukkelpop gaan we zeker niet al te veel aan treffen in den hof van Vic en nog dit, linedancers will be removed from the dancefloor.

Vandaag op het menu, 5 bands met als opener "Bill & The Burners". Howlin' Bill zoals we hem kennen hoeft na al die jaren geen introductie meer. Na het helaas verdwijnen van de groep "Howlin' Bill" ging het Wim De Vos op gebied van zijn gezondheid niet voor de wind. Uit de juiste klei gevormd bleef hij vechten en zo speelt hij nu naast deze "Bill & The Burners" nu ook nog als duo onder de noemer "Blame it on Vinnie". Blues duidelijk in de genen en zo konden we deze band op Hookrock nog ervaren als afsluiter met de nodige ambiance als gevolg.

De band bestaat momenteel uit Howlin Bill (Wim de Vos - zang en harmonica), Magic Frank (Frank Pauwels - drums), Johan De Laat op gitaar  en Hans Van De Veene op bas. Eerste of laatste het blijft deze mannen gelijk want telkens weer maken ze het publiek warm met hun aanstekelijke blues. Na de instrumentale opener met Johan aan de sixstring verschijnt "Howlin' Bill" dan met zijn gekende grandeur en laat onmiddellijk zijn baritone stem over de menigte neerdalen. Een menigte die de tent zelfs heerlijk kwamen te vullen.

Zo konden we genieten van ‘Love & Money’ en ‘Walking To My Baby’. Melancholisch en trager werd het met ‘Gone To Soon’ en ondertussen zit de sfeer er duidelijk in. Met ‘I’m Evil’ werd een ode gebracht aan Elvis en bij ‘Don’t You Know That I love You’ konden de aanwezigen hun stembanden smeren. ‘Big Daddy Is Coming Home’, ‘Pay Bo Diddley’ en om af te sluiten ‘Walking Heartattack’, deze "Bill & The Burners" zijn het gewoon...Top!

Met de volgende band gaan we meteen de Americana toer op, wel van het gehalte van uistekend. In 2018 kleurden "Nick Dittmeier & The Sawdusters" al het podium van Swing en zagen we ze een jaartje later ook al in het nabije "Pallieter Café". Het is door de voorbije jaren dat Nick en zijn kornuiten ook naam zijn beginnen maken hier in ons kleine België met dank aan Kurt De Bont van Rootstown. De band is afkomstig uit Indiana en deze naam leent zich toe aan de bevolking die er voor de kolonisatieperiode thuis waren. De band bestaat naast Nick ook nog JD Mackinder en Josh Bradley.

Met nummers als "It's Gonna Break My Heart" is het niet moeilijk voor Nick Dittmeirer om de harten hier in de rootstent te breken. Het werd een mix van fine Americana met soms zelfs een streepje country erdoor. Met "Take It Slow" en "Rhythm of The Train" moeten we stellen dat de tent hier moeiteloos wordt ingepakt, hell we like it!

"Sax Gordon ft. Nirek Mokar & His Boogie Messengers" is een hele mond vol. Sax Gordon weet na de jaren wel de weg naar "Gevarenwinkel" want stond hier al op de bandstand aan de zijde van Raphael Wressnig. Vandaag krijgen mede door de master on the black & white keys, Nirek Mokar, hier een mix van boogie woogie en rhythm 'n blues. So put on your dancin' shoes, de "Boogie Messengers" zorgen voor de rest. Geen enkele andere artiest brengt het podium zo tot leven en zet de grote traditie van de Amerikaanse R&B Sax voort.

Wervelend, grandioos er zijn zo vele superlatieven waarmee we Sax Gordon kunnen beladen. Je ziet onmiddellijk dat zijn floorfillin' grooves de tent helemaal komen in te nemen, iets wat hij hier op "Gevarenwinkel" al wel een paar keer kwam te doen in de voorbije edities. Toch een zegen om hem nog eens aan het werk te zien. Rhyhtm 'n Blues soms vermengd met een snuifje boogie woogie, het recept voor een uurtje onweerstaanbare fun. Net als "Big & Hot" één van zijn muzikale pareltjes.

Met songs als "Gotta Go" en "Rock On" komt de volle tent hier op één en dezelfde lijn te zitten en dat is genieten. Wanneer Sax Gordon dan ook nog eens de tearjerker "There is Something On Your Mind" uit de kast komt te halen smelten zelfs de harten van de laatste ijskonijnen hier aanwezig. Met "Everynight is Saturday Night" malen we er zelfs niet om dat het nog maar vijdag is want zo hebben we nog een dag te gaan van deze 3-daagse. Voor Sax Gordon, Nirek Mokar en zijn Boogie Messengers stopt het hier voor vandaag en dat geeft als resultaat een spijtige ooooooh.

De volgende act is voor de bluesliefhebber tout court nog een raadsel. Hij wordt door "MC Den Huibbe" voorgesteld als de revelatie van deze editie en een primeur voor Europa. Het vel van de beer nog niet verkopen , eerst bewijzen. Na wat beluisteren op "you tube" ben ik niet meteen fan maar het is uiteraard aan "Zach Person" om het tegendeel te bewijzen. Zach Person is een jonge Texaan die, vrij hard, aan de deur van de blues en de rock en nog enkele subgenres komt kloppen. Een nieuwe Hendrix of een nieuwe Johnny Winter? We laten het laatste woord aan Joost, want die kan het weten.

Charisma daar loopt bij Zach Person het vat van over en dat bewijst hij met nummers als "Can't Stop Runnin'" en zijn versie van "Crossroads". Met "Radio Man" doet hij mezelf zelfs denken aan een jongere versie van Selwyn Birchwood die hier enkele jaren geleden present tekende of een nu aan de top staande Gary Clark Jr.. Stevige en eigen getekende bluesrock die soms ook kwam te flirten met rock en daar ligt uiteraard the thin line between love and hate.

Helaas zitten we al aan het einde van dag 1. Kijk daar, het is de pastoor van Varenwinkel die het erf komt te betreden voor de gospel van "Michelle David & The True-Tones". Wat begon als een project om de geboorteplaats van Soul en R&B te ontdekken, resulteerde in vier albums met gospelsmaak. Het leverde ook een Edison-nominatie op (The Dutch Grammy). Na verloop van tijd ontwikkelden ze zich van een project dat het gospel-genre verkende tot een legitieme band met hun eigen stijl. Wat hen ertoe heeft gebracht dit in steen te gieten met een nieuwe naam, "Michelle David & The True-Tones".

Net als bij de vorige Zach Peron is het ook voorzelf met deze "Michelle David" in het ongewisse verkeren. De Nederlandse fans die staan al op de eerste rij en dat doet toch hopen. Een deel van de "Blue-Tones kwamen voor de aanzet te zorgen en voor mezelf smaakte dit al naar meer. "Need Your Help" werd ingezet door een doordringende bassdrum waarbij dit me deed terugdenken aan "SOB" van Nathalien Rateliff. De rifjes een de Gibson "Golden Top" deden de rest...tot Michelle David de bandstand kwam te betreden en patat, boem het hek was van de dam.

Indrukwekkend was dan ook het Gospel getinte "There Is A Light" waarbij de band en niet in het minst de blazers er een stukje Galexico kwamen door te mengen, this I like :-). Het verdere optreden werd dan een rollercoaster van soul en rhythm 'n blues, dit uiteraard met een sausje gospel. Praise the Lord. "MC den Doc" moest dan ook niet al teveel aandringen om er enkele bissers bij te nemen en zo eentje verbloemde het ganse concert en zelfs het festival, Good Good Good. Morgen terug Gevarenwinkel, hell yeah!

zij waren er ook...

en uiteraard ook Missy (Ge)Varenwinkel

meer foto's volgen...